jeśli nie najlepszy film Argentego. Myślałem że po "Suspirii" i "Profondo Rosso" nic lepszego mnie od tego reżysera nie spotka. "Phenomena" zmiata oba te filmy z powierzchni ziemi. Głównie dlatego że fabuła jest naprawde angażująca, ciekawa i groteskowa.

Mamy historię Jennifer, dziewczyny która lunatykuje i ma dość dziwną zdolność. Otóż potrafi komunikować sie z owadami. Trafia do szkoły średniej pełnej irytujących babsztyli, które, dlatego że jest inna, zatruwają jej życie.
Wątek mi sie o tyle podoba, że rozwija główną postać. Wadą filmów Argentego jest to, że główni bohaterowie są dość szablonowi, lub nijacy. Ogladając te wszystkie prześladowania, możemy łatwiej zrozumieć naszą bohaterkę. Mamy jeszcze Donalda Pleasence'a w pociesznej roli doktora na wózku, którego pielęgniarka jest tresowana małpa.

Postacie w tym filmie są wyraziste, podobnie jak w "Suspirii". Stylistycznie film również nawiazuje do tego obrazu, ale tylko poprzez grę świateł. Klimat filmu jest bardzo mroczny i "nieprzyjazny" co czuć praktycznie od samego początku. Co do muzyki to - Goblin. To mówi samo za siebie. (Geniusz)

Argento łączy w tym filmie elementy horroru i typowego dla siebie kryminału. Groteski również nam nie szczędzi, a najwięcej jest jej pod koniec filmu. Wtedy psychoza i makabra zbliża się do tego stopnia, że w szoku będzie nawet największy wyjadacz horrorów. Myślisz że widziałeś już wszystko, i reżyser dosłownie wychodzi przed siebie i mówi "Ty jeszcze niczego nie widziałeś". Rozwiązanie fabuły takie właśnie jest. Szczerze po raz pierwszy od bardzo bardzo dawna byłem przerażony.

Phenomena jest w moim odczuciu najlepszym filmem Argentego. Jest w niej wszystko co typowe dla reżysera i jeszcze więcej, i co najważniejsze - film zaskakuje. Nie czuć w tym przekombinowania, nonsensu czy czegoś podobnego. Toi naprawde dobry i przerażający horror. 9/10